پژوهشگران نروژي تاكيد كردند كه سزارين خطر ابتلا به آسم را در کودکان افزايش ميدهد.
اين پژوهشگران با بررسي ارتباط بين سزارين و و ابتلا به آسم در کودکان در يک تحقيق وسيع دريافتند که ممکن است خطر ابتلا به آسم در کودکاني که با روش سزارين متولد ميشوند در مقايسه با کودکاني که به شکل طبيعي به دنيا ميآيند، به ميزان قابل توجهي افزايش يابد.
دکتر تولانز از دانشگاه برگن در نروژ و همکارانش نوع زايمان را در بين بيش از 7/1 ميليون تولد که بين سال هاي 1697 تا 1998 به مرکز ثبت تولد نروژ گزارش شده بود، بررسي کردند.
آنها سپس از اطلاعات ثبت شده بيمه ملي براي تعيين تعداد کودکاني که در سن 18 سالگي در سال 2002 به آسم شديد مبتلا شده بودند، استفاده کردند.
اين پژوهشگران با مطالعه اطلاعات جمع آوري شده به اين نتيجه رسيدند كه خطر ابتلا به آسم بين سالهاي 1967 تا 1998 در کودکان كه به روش سزارين به دنيا آمدهاند حدود 50 درصد بالاتر بوده است.
متخصصان همچنين دريافتند: احتمال ابتلا به آسم در کودکاني که از طريق زايمان واژني اما با استفاده از ابزاري نظير وکيوم يا پنس زايمان متولد شدهاند، 19 درصد افزايش پيدا كرده است.
تولانز و همکارانش تاكيد كردند: هرچند اين يافتهها در نهايت وجود ارتباط بين زايمان سزارين و ابتلاي كودك به آسم در آينده را تاييد ميکند، اما دلايل اين ارتباط بايد بررسي شود.
بر اساس مطالعات دكتر تولانز دو فرضيه اصلي درباره اين که چرا سزارين مي تواند باعث ابتلا به آسم شود وجود دارد. اولين فرضيه اين است که کودکاني که با روش سزارين متولد ميشوند، در طول فرآيند تولد در معرض باکتريهاي مادرشان قرار نميگيرند و اين امر براي رشد سيستم ايمني بدن اين کودکان زيانبخش است.
وي افزود: فرضيه ديگر اين است که کودکاني که از طريق سزارين به دنيا ميآيند بعد از تولد داراي مشکلات تنفسي بيشتري هستند، زيرا کمتر در معرض هورمونهاي استرس و فشار قفسه سينه هستند. از آن جا که اين مکانيزم (فشار قفسه سينه) باعث تخليه ريهها از مايع آمينوتيک ميشود، ممکن است نبود آن در درازمدت بر عملکرد ريه آثار منفي بگذارد.
اين پژوهشگران با بررسي ارتباط بين سزارين و و ابتلا به آسم در کودکان در يک تحقيق وسيع دريافتند که ممکن است خطر ابتلا به آسم در کودکاني که با روش سزارين متولد ميشوند در مقايسه با کودکاني که به شکل طبيعي به دنيا ميآيند، به ميزان قابل توجهي افزايش يابد.
دکتر تولانز از دانشگاه برگن در نروژ و همکارانش نوع زايمان را در بين بيش از 7/1 ميليون تولد که بين سال هاي 1697 تا 1998 به مرکز ثبت تولد نروژ گزارش شده بود، بررسي کردند.
آنها سپس از اطلاعات ثبت شده بيمه ملي براي تعيين تعداد کودکاني که در سن 18 سالگي در سال 2002 به آسم شديد مبتلا شده بودند، استفاده کردند.
اين پژوهشگران با مطالعه اطلاعات جمع آوري شده به اين نتيجه رسيدند كه خطر ابتلا به آسم بين سالهاي 1967 تا 1998 در کودکان كه به روش سزارين به دنيا آمدهاند حدود 50 درصد بالاتر بوده است.
متخصصان همچنين دريافتند: احتمال ابتلا به آسم در کودکاني که از طريق زايمان واژني اما با استفاده از ابزاري نظير وکيوم يا پنس زايمان متولد شدهاند، 19 درصد افزايش پيدا كرده است.
تولانز و همکارانش تاكيد كردند: هرچند اين يافتهها در نهايت وجود ارتباط بين زايمان سزارين و ابتلاي كودك به آسم در آينده را تاييد ميکند، اما دلايل اين ارتباط بايد بررسي شود.
بر اساس مطالعات دكتر تولانز دو فرضيه اصلي درباره اين که چرا سزارين مي تواند باعث ابتلا به آسم شود وجود دارد. اولين فرضيه اين است که کودکاني که با روش سزارين متولد ميشوند، در طول فرآيند تولد در معرض باکتريهاي مادرشان قرار نميگيرند و اين امر براي رشد سيستم ايمني بدن اين کودکان زيانبخش است.
وي افزود: فرضيه ديگر اين است که کودکاني که از طريق سزارين به دنيا ميآيند بعد از تولد داراي مشکلات تنفسي بيشتري هستند، زيرا کمتر در معرض هورمونهاي استرس و فشار قفسه سينه هستند. از آن جا که اين مکانيزم (فشار قفسه سينه) باعث تخليه ريهها از مايع آمينوتيک ميشود، ممکن است نبود آن در درازمدت بر عملکرد ريه آثار منفي بگذارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر