۴۰‬درصد مادران غم بعد از زايمان را تجربه مي‌كنند

مهدي كريمي روانپزشك :

‪ ۴۰‬درصد مادران، پس از به دنيا آوردن نوزاد، غم بعد از زايمان را تجربه مي‌كنند.

اين وضعيت مادر ممكن است به علت تغييرات هورموني و تغييرات فيزيولوژيك ايجاد مي شود و در پي آن، مادر دچار افسرده شده و شادابي، نشاط و تحرك كافي قبل از زايمان را نداشته باشد.

مادري كه دچار غم بعد از زايمان مي‌شود، ممكن است، دچار اختلالات خواب و اشتها شده و حتي به علت دلتنگي، گريه كند.

اين حالت مادر، دوام زيادي ندارد
غم بعد از زايمان ، پس از چند روز كه از زايمان گذشته باشد ، برطرف مي‌شود.

غم بعد از زايمان هر چند به درمان خاصي نياز ندارد، اما حمايت هاي خانوادگي و اطمينان بخشي براي آن ضروري است.

افسردگي پس از زايمان مادر
معمولا ‪ ۱۰‬درصد مادران دچار اين افسردگي مي‌شوند كه علايم آن شديدتر از علايم غم بعد از زايمان است.

نااميدي، دلتنگي، گريه كردن و احساس بي‌ارزشي از علايم افسردگي پس از زايمان هستند. مادري كه به اين حالت مبتلا شود، ممكن است در اثر افسردگي، عشق و علاقه كمتري به نوزاد خود نشان دهد.

افسردگي پس از زايمان بيشتر در مادراني ايجاد مي‌شود كه حاملگي ناخواسته‌اي دارند.

افسردگي پس از زايمان ممكن است چند ماه به طول بيانجامد، اين افسردگي ممكن است به درمان دارويي نياز داشته باشد كه اطرافيان مادر حتما بايد به اين موضوع توجه كنند.

برخي اختلالات پس از زايمان
هر چند برخي از اين اختلالات در يك هزارم زايمان‌ها ايجاد مي‌شود، اما اطرافيان مادر بايد به شدت مراقب اين دسته از مادران باشند.

يكي از اين اختلالات، اختلال سايكوتيك است كه به درمان نياز دارد و در برخي مواقع بسيار خطرناك است و ممكن است مادر، تحت تاثير هذيان يا باورهاي غلط، افكار خودكشي يا فرزندكشي پيدا كرده و نوزاد خود را به قتل رسانده و يا اقدام به خودكشي كند.

توهم، هذيان يا باور غلط ، پرخاشگري، بي‌ربط گويي و رفتارهاي سازمان نيافته از علايم اختلالات سايكوتيك است.مادر مبتلا در كنار اينكه بايد تحت حمايت خانواده خود باشد، حتما بايد به روانپزشك مراجعه كند.

اگر به افسردگي بعد از زايمان مادر توجه نشود، ممكن است اين حالت به اختلالات سايكوتيك يا اختلالات خلقي شديد، تبديل شود.

متاسفانه اكثر اعضاي خانواده از جمله همسر متوجه مشكلات روحي - رواني مادر نمي‌شوند و وي را درك نمي‌كنند، اين در حالي است كه مادر، بعد از زايمان نيز به حمايت‌هاي همه جانبه از سوي اعضاي خانواده و نزديكانش نياز دارد.