صرع را از جمله بيماري‌هاي شايع بوده و اين بيماري هيچ محدوديتي در تحصيل، ازدواج و حتي بارداري ايجاد نمي‌كند.
دكتر غلامرضا زماني:
صرع يك بيماري قديمي است و به طور متوسط يك درصد از افراد جامعه به آن مبتلا هستند.
بهرغم صحبت‌هاي مكرر درباره بيماري صرع، نياز به تكرار و پرداختن به اين بيماري به منظور ارتقاي سطح آگاهي و ارائه رويكردهاي صحيح نسبت به اين بيماري ضروري است.
صرع مجموعه‌اي از حملات تشنج بوده كه حداقل در 2مقطع متفاوت با فاصله بيش از 24 ساعت تكرار شود و علل گذرا مانند تب، عفونت‌هاي سيستم عصبي، اختلالات الكتروليتي و بيوشيمي كه قابل اصلاح باشند، سبب ايجاد آن نباشد.
حملات صرع ممكن است ناشي از اشكالات ساختماني مغز باشد كه به واسطه نقصان يا آسيب در ساختمان مغز به دلايل اكتسابي يا ژنتيك ايجاد مي‌شود. اين حالت صرع علامت‌دار سيمپتوماتيك ناميده مي‌شود.
همچنين ممكن است بهرغم ظاهر طبيعي ساختمان مغز، اشكال در عملكرد سلول‌هاي مغزي باعث حملات تشنج شود. اين نوع صرع به ايديوپاتيك (ناشناخته) مرسوم است. بنابراين علل ايجاد صرع در هر دو نوع مي‌تواند اكتسابي يا ژنتيكي باشد كه مي‌تواند تاثير خود را قبل و بعد از تولد و يا هنگام تولد در ساختمان مغز گذاشته باشد.
علل اكتسابي صرع
عفونت‌هاي مادر در دوران بارداري، هنگام و يا بعد از تولد، مشكلات تغذيه‌اي و غيره از جمله عوامل اكتسابي در بيماري صرع است كه منجر به آسيب ساختمان مغز مي‌شود. همچنين عوامل ژنتيك و جهش‌زا در دوران بارداري، تروماها و حوادث هنگام زايمان، سقوط، تصادف و ضربه به سر مي‌تواند از علل بروز صرع باشد.
ضرورت آگاهي اجتماعي
فرد مصروع نبايد از اين كه به اين بيماري مبتلاست سرخورده يا خجالت زده باشد. همچنين اطرافيان وي بايد از بيماري فرد آگاهي داشته و در زمان بروز حمله عكس‌العمل مناسب را نشان دهند.
تحصيل، اشتغال، ازدواج و بارداري را از جمله عوامليهستند كه اغلب ذهن افراد مصروع را مشغول مي‌كند . در صورتي كه فرد مصروع درك صحيحي از بيماري خود داشته و آگاهي اجتماعي از اين بيماري كافي باشد، هيچ محدوديتي براي افراد مصروع وجود ندارد. گرچه برخي مشاغل مانند خلباني و رانندگي وسايط نقليه به لحاظ رعايت حقوق مردم و نكات ايمني براي اين بيماران توصيه نمي‌شود.
فرد مصروع با مصرف صحيح دارو، رعايت طول درمان و اجتناب از عواملي مانند بي‌خوابي، خستگي مفرط، كم‌آبي بدن و گرسنگي طولاني كه آستانه تحريك‌پذيري تشنج را كم مي‌كند ، مي‌تواند دوره درمان موفق را پشت سر گذاشته و در دوره‌هاي درمان طولاني‌تر از 2 يا 5 سال و يا درمان دائم، بتواند از كيفيت زندگي مطلوبي برخوردار باشد.
دكتر غلامرضا زماني:
صرع يك بيماري قديمي است و به طور متوسط يك درصد از افراد جامعه به آن مبتلا هستند.
بهرغم صحبت‌هاي مكرر درباره بيماري صرع، نياز به تكرار و پرداختن به اين بيماري به منظور ارتقاي سطح آگاهي و ارائه رويكردهاي صحيح نسبت به اين بيماري ضروري است.
صرع مجموعه‌اي از حملات تشنج بوده كه حداقل در 2مقطع متفاوت با فاصله بيش از 24 ساعت تكرار شود و علل گذرا مانند تب، عفونت‌هاي سيستم عصبي، اختلالات الكتروليتي و بيوشيمي كه قابل اصلاح باشند، سبب ايجاد آن نباشد.
حملات صرع ممكن است ناشي از اشكالات ساختماني مغز باشد كه به واسطه نقصان يا آسيب در ساختمان مغز به دلايل اكتسابي يا ژنتيك ايجاد مي‌شود. اين حالت صرع علامت‌دار سيمپتوماتيك ناميده مي‌شود.
همچنين ممكن است بهرغم ظاهر طبيعي ساختمان مغز، اشكال در عملكرد سلول‌هاي مغزي باعث حملات تشنج شود. اين نوع صرع به ايديوپاتيك (ناشناخته) مرسوم است. بنابراين علل ايجاد صرع در هر دو نوع مي‌تواند اكتسابي يا ژنتيكي باشد كه مي‌تواند تاثير خود را قبل و بعد از تولد و يا هنگام تولد در ساختمان مغز گذاشته باشد.
علل اكتسابي صرع
عفونت‌هاي مادر در دوران بارداري، هنگام و يا بعد از تولد، مشكلات تغذيه‌اي و غيره از جمله عوامل اكتسابي در بيماري صرع است كه منجر به آسيب ساختمان مغز مي‌شود. همچنين عوامل ژنتيك و جهش‌زا در دوران بارداري، تروماها و حوادث هنگام زايمان، سقوط، تصادف و ضربه به سر مي‌تواند از علل بروز صرع باشد.
ضرورت آگاهي اجتماعي
فرد مصروع نبايد از اين كه به اين بيماري مبتلاست سرخورده يا خجالت زده باشد. همچنين اطرافيان وي بايد از بيماري فرد آگاهي داشته و در زمان بروز حمله عكس‌العمل مناسب را نشان دهند.
تحصيل، اشتغال، ازدواج و بارداري را از جمله عوامليهستند كه اغلب ذهن افراد مصروع را مشغول مي‌كند . در صورتي كه فرد مصروع درك صحيحي از بيماري خود داشته و آگاهي اجتماعي از اين بيماري كافي باشد، هيچ محدوديتي براي افراد مصروع وجود ندارد. گرچه برخي مشاغل مانند خلباني و رانندگي وسايط نقليه به لحاظ رعايت حقوق مردم و نكات ايمني براي اين بيماران توصيه نمي‌شود.
فرد مصروع با مصرف صحيح دارو، رعايت طول درمان و اجتناب از عواملي مانند بي‌خوابي، خستگي مفرط، كم‌آبي بدن و گرسنگي طولاني كه آستانه تحريك‌پذيري تشنج را كم مي‌كند ، مي‌تواند دوره درمان موفق را پشت سر گذاشته و در دوره‌هاي درمان طولاني‌تر از 2 يا 5 سال و يا درمان دائم، بتواند از كيفيت زندگي مطلوبي برخوردار باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر