مشكلات اقتصادي يكي از اصلي‌ترين عوامل بالارفتن سن ازدواج است. تازه پس از ازدواج آن هم در سنين بالا، بچه‌دار شدن مسئله‌اي است كه باتوجه به همان مشكلات تصميم‌گيري زوجين را با ترديد مواجه مي‌كند.
تصور بچه‌دار شدن بدون رسيدن به ثبات مالي براي بسياري از خانواده‌ها دشوار و حتي ترسناك است، بنابراين بسياري از اين زوج‌ها چندين سال صبر مي‌كنند و بعد تصميم به بچه‌دار شدن مي‌گيرند. بچه‌دار شدن در سنين بالا اصولا مي‌تواند خطرناك باشد.
بالارفتن سن پدر و مادر خطر ابتلاي نوزاد به انواع و اقسام بيماري‌ها و سندرم‌هاي مادرزادي را كه معروف‌ترين آنها سندرم داون است افزايش مي‌دهد مضاف براينكه هرچه سن والدين بالاتر باشد حوصله و توان سروكله زدن با كودك كمتر مي‌شود. فاصله سني زياد بين والدين و فرزند هم نكته منفي ديگري است ولي خيلي وقت‌ها چاره ديگري وجود ندارد.تحقيقات جديد دانشمندان سوئدي مشكل ديگري را بر مشكلات فوق اضافه كرده است.
آنها دريافتند زناني كه پس از سن 35 سالگي براي نخستين‌بار مادر مي‌شوند 4/2 بار بيشتر در معرض خطر ابتلا به افسردگي پس از زايمان قرار دارند. افسردگي پس از زايمان يك مشكل روحي- رواني بسيار جدي است كه در آن بيمار دچار مشكلاتي نظير گيجي، توهم، اختلالات شديد هنگام خواب يا غذاخوردن و حتي تمايل به‌خودكشي مي‌شود. درصورت بروز چنين علائمي نياز به مداخله سريع پزشكي وجود دارد و بيمار بايد به سرعت در بيمارستان بستري شده و تحت درمان قرار گيرد.
تصور بچه‌دار شدن بدون رسيدن به ثبات مالي براي بسياري از خانواده‌ها دشوار و حتي ترسناك است، بنابراين بسياري از اين زوج‌ها چندين سال صبر مي‌كنند و بعد تصميم به بچه‌دار شدن مي‌گيرند. بچه‌دار شدن در سنين بالا اصولا مي‌تواند خطرناك باشد.
بالارفتن سن پدر و مادر خطر ابتلاي نوزاد به انواع و اقسام بيماري‌ها و سندرم‌هاي مادرزادي را كه معروف‌ترين آنها سندرم داون است افزايش مي‌دهد مضاف براينكه هرچه سن والدين بالاتر باشد حوصله و توان سروكله زدن با كودك كمتر مي‌شود. فاصله سني زياد بين والدين و فرزند هم نكته منفي ديگري است ولي خيلي وقت‌ها چاره ديگري وجود ندارد.تحقيقات جديد دانشمندان سوئدي مشكل ديگري را بر مشكلات فوق اضافه كرده است.
آنها دريافتند زناني كه پس از سن 35 سالگي براي نخستين‌بار مادر مي‌شوند 4/2 بار بيشتر در معرض خطر ابتلا به افسردگي پس از زايمان قرار دارند. افسردگي پس از زايمان يك مشكل روحي- رواني بسيار جدي است كه در آن بيمار دچار مشكلاتي نظير گيجي، توهم، اختلالات شديد هنگام خواب يا غذاخوردن و حتي تمايل به‌خودكشي مي‌شود. درصورت بروز چنين علائمي نياز به مداخله سريع پزشكي وجود دارد و بيمار بايد به سرعت در بيمارستان بستري شده و تحت درمان قرار گيرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر